جوانى مهم ترين دورانى از زندگى است كه انسان به تخيلات غير مسكن و افسانه مانند مى پردازد و افكار شيرين و باطل ، مخصوصا در دختركان جوان ، پيدا مى شود. به طورى كه قبول واقعيت زندگى براى ايشان مشكل مى نمايد و ممكن است در بعضى از مغزهاى ظريف و حساس اختلالاتى به وجود آورد.(89)ناگفته نماند كه ميل طبيعى جوانان به تخيلات موهوم و افسانه هاى غيرواقعى ، اثر مفيدى در توسعه ذهن و شكفته شدن نيروى خلاقه آنان دارد. به شرط آن كه اين تمايل از حد شايسته خود تجاوز نكند و جوانان را از واقع بينى و استفاده از فرصت هاى موجود باز ندارد.