بى نيازى امام از ذكر سند در نقل گفتار
هنگامى كه روشن شد ميان امام معصوم عليه السلام و خداوند سبحان ستونى از نور است ، پيام اين روايت امام باقر عليه السلام نيز آشكار مى شود: كسى كه ما اهل بيت را دروغگو بخواند و بر ما دروغ ببندد، دروغگوترين افراد نسبت به خداوند و رسول اوست . زيرا هنگام تكذيب ما يا دروغ بستن بر ما، در حقيقت خدا و رسولش را دروغگو مى شمارد. چون ما از سوى خداوند بزرگ و رسول او سخن مى گوييم ؛ ما اءحد اءكذب على الله و على رسوله ممن كذبنا اءهل البيت و كذب علينا؛ لاءنه اذا كذبنا اءو كذب علينا فقد كذب الله و رسوله ؛ لاءنا انما نحدث عن الله تبارك و تعالى و عن رسوله . (96)
بنابراين ، امام عليه السلام در نقل خبرى از رسول الله صلى الله عليه و آله و سلم به راوى و ناقل نياز ندارد، بلكه خبر مرسل ايشان برتر از مسندات ديگران است . زيرا ميان امام و پيامبر ارتباط نورى هست ، همچنين در نقل چيزى از خداى سبحان كه به تشريع و بيان احكام عملى مربوط نمى شود، به روايت راوى يا نقل حكايت كننده نيازمند نيست .شاهد اين مدعا روايت شيخ مفيد رحمه الله از سالم بن ابى حفصه است : هنگامى كه امام باقر عليه السلام وفات كرد، من به دوستانم گفتم : منتظر من باشيد تا به نزد جعفر بن محمد عليه السلام روم و به ايشان تسليت بگويم . آنگاه خدمت ايشان رفته ، در گذشت پدرش را تسليت گفتم و عرض كردم : انا لله و انا اليه راجعون ؛ به خدا سوگند! كسى از دست رفته است كه وقتى مى گفت : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود، از واسطه ى ميان ايشان و رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم پرسيده نمى شد، به خدا سوگند! مانند او هرگز ديده نخواهد شد.سالم مى گويد: ابا عبدالله عليه السلام لحظه اى ساكت ماند. سپس فرمود: خداوند والا مى فرمايد: بعضى از بندگان من به اندازه ى نصف خرما صدقه مى دهد و من آن را براى او فزونى مى دهم ، همان گونه كه يكى از شما بچه اسب خود را مى پروراند، تا آن جا كه به اندازه ى كوه احد قرار مى دهم ؛ قال الله عز و جل : ان من عبادى من يتصدق بشق تمرة ، فاءربيها له فيها، كما يربى اءحدكم فلوه ، حتى اءجعلها له مثل اءحد . (97)راز مطلب در آن است كه امام معصوم مى بيند و مى شنود آن چه را رسول خدا مى شنود و مى بيند، جز اين كه او پيامبر نيست حضرت على عليه السلام مى فرمايد: در آن هنگامى كه وحى بر رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم نازل گرديد، صداى ناله ى شيطان را شنيدم . به پيامبر گفتم : اى رسول خدا! اين صداى ناله چيست ؟ حضرت پاسخ دادند: اين شيطان است كه از عبادت بندگان براى خودش نااميد شده است . اى على ، آن چه را من مى شنوم ، تو نيز مى شنوى و آنچه را من مى بينم ، تو نيز مى بينى ، جز اين كه تو پيامبر نيستى ، اما وزير و ياورم هستى و بى ترديد تو بر خير و نيكى استوارى ... ؛ و لقد سمعت رنة الشيطان حين نزل الوحى عليه . فقلت : يا رسول الله ما هذه الرنة ؟ فقال صلى الله عليه و آله و سلم : هذا الشيطان قد اءيس من عبادته ، انك تسمع ما اءسمع وترى ما اءرى ، الا اءنك لست بنبى و لكنك لوزير و انك لعلى خير... . (98)
نظرات شما عزیزان:
تبادل
لینک هوشمند
