روز جنگ امام حسن با معاويه بسال چهل هجرى همه فرماندهان يكى بعد از ديگرى بطمع طلاهاى معاويه سپاه امام حسن (عليه السلام) را ترك گفته، بزير پرچم معاويه رفتند امام در نتيجه مجبور بصلح شد، غير از يكنفر مرد نامى بنام قيس بن سعد ابن عبادة كه پس از صلح امام حسن باز حاضر به بيعت معاويه نشد و كار بجائى رسيد كه معاويه بر او يهودى پسر يهودى نوشت و او بر معاويه بت و پسربت نوشت و معاويه عاجز شد، به قيس نوشت اگر مخالفت تو با من بجهت امام حسن بود، او با من صلح كرد و تو از من هر مقدار طلا و نقره بخواهى دريغ نخواهم نمود. قيس اصلاً اعتناء ننمود و جواب نداد آخر الامر معاويه كسى فرستاد و او را دعوت نمود در جواب گفت من سوگند ياد كردم كه معاويه را ملاقات نكنم مگر آنكه ميان من و او شمشير باشد. معاويه دستور داد تختى گذاشتند و امام حسن را حاضر نمود و امر كرد نيزه و شمشير در پيش روى او گذاشتند كه سوگند قيس عملى شود.
سپس بامر امام حسن قيس حاضر شد معاويه از او درخواست بيعت كرد قيس رو به امام حسن نمود و گفت افى حل من بيعتك من از بيعت تو آزادم؟ امام فرمود بلى. ديگر جان سخن به قيس باقى نماند. مع‏الوصف دست بمعاويه دراز نكرد معاويه فهميد كه امر بيعت انجام نخواهد گرفت فوراً خود را بروى قيس انداخت دست خود را بدست قيس مسح نمود و به اين مقدار هم كفايت كرد.
سپس از امام حسن تقاضاى بيعت امام حسين را نمود امام فرمود او براى كسى بيعت نخواهد كرد مگر آنكه كشته شود و او كشته نمى‏شود، الا آنكه اهل بيت او كشته شوند و اهل بيت او كشته نمى‏شوند مگر آنكه اهل شام كشته شوند معاويه با شنيدن اين جمله از بيعت امام حسين منصرف گرديد و جريان قيس با معاويه در مدينه بسيار شنيدنى مى‏باشد. (تحفه الاحباب 282).

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: