يكى از ويژگى‏هاى حضرت نوح‏عليه السلام اين است كه خداوند در باره‏ى وى فرموده است: «سلام على نوح فى العالمين»؛(341)درود بر نوح در همه‏ى عوالم. خداوند در باره‏ى هيچ پيامبرى با اين تعبير درود نفرستاده است. در باره‏ى انبياى ديگر تنها به ذكر اصلى درود اكتفا كرده، مى‏فرمايد: «سلام على موسى و هرون»،(342)يا «سلام على ابراهيم».(343)و اين نشانه‏ى برجستگى خاص نوح‏عليه السلام است كه در همه عوالم مشمول درود خاص خداست.
 شايد سرّ اين كه خداوند در باره‏ى نوح‏عليه السلام چنين سلامى كرده است، دو چيز است:
 الف - آنچه از توحيد و ديگر معارف الهى بر روى زمين هست، محصول تعليمات حضرت نوح‏عليه السلام است و اولين شريعتى كه بر بشر نازل شده، ظاهراً توسط حضرت نوح بوده است.
 ب - حضرت نوح‏عليه السلام نهصد و پنجاه سال در ميان مردم ماند و به ارشاد و هدايت آنان پرداخت؛ «فلبث فيهم ألف سنة إلاّ خمسين عاماً»،(344) آن هم قومى كه ظلم و طغيانش از همه اقوام بيشتر است؛ «و قوم نوح من قبل إنّهم كانوا هم أظلم و أطغى».(345) هدايت افراد نرم خو و معتدل آسان است، ولى ارشاد مردمى سركش و خشن كار آسانى نيست.(346)